Wstęp

Koho Shiatsu jest stylem shiatsu nauczanym w Hakko-Ryu. Słowo ” shiatsu” jest złożone z dwóch elementów (słów): shi – palec oraz atsu – nacisk. Shiatsu polega na leczeniu uciskiem punktowym – używa się kciuków do ucisku pewnych punktów, aby skorygować nieprawidłowości w działaniu ludzkiego ciała, poprawiając lub podtrzymując i przyczyniając się do leczenia pewnych schorzeń.

Podstawowe sposoby

Stosowanie Koho Shiatsu polega na trzech podstawowe sposobach:

1. Pośrednia reakcja uzdrawiająca – sposób ten polega na stosowaniu shiatsu na obszary nie związane bezpośrednio z urazem. Pośrednia reakcja uzdrawiająca wywołana jest poprzez stosowanie techniki numerycznej, w której ciało ludzkie podzielone jest na zbiory po 12 części (numerów). Przykładowo jeżeli część jednej z nóg oznaczona nr 8 została uszkodzona, stosowanie shiatsu powinno obejmować części pozostałego ciała oznaczone nr 8.
2. Chemiczna reakcja uzdrawiająca – sposób ten stosowany jest do zwalczania nagłych dolegliwości i urazów. Shiatsu stosowane jest wtedy w około kontuzjowanej (chorej) części ciała. Stosowanie tego sposobu jest podobne do prostego pocierania stłuczonej części ciała.
3. Efekt przywracania sił witalnych – sposób ten polega na stosowaniu shiatsu wzdłuż linii ciała. Efektem stosowania tego sposobu jest przywrócenie żywotności osobie osłabionej fizycznie.

Techniki diagnostyczne

Są dwie podstawowe techniki używane do przebadania pacjenta:

1. Technika liniowo-pulsowa – puls badany jest za pomocą trzech środkowych palców (wskazującego, środkowego, serdecznego). Tętno na każdym z dwóch punktów (arterie na obu nadgarstkach) mierzone jest w czasie dwóch oddechów. W tym czasie na obu punktach tętno powinno wynieść 8 do 9 uderzeń, jeżeli pacjent jest w dobrej kondycji zdrowotnej. Każde odchylenie od prawidłowości, zgodnie z listą zasad, oznacza problemy z pewną częścią ciała.
2. Obserwacja – poprzez obserwację pacjenta, można zdobyć wiedzę dotyczącą stanu zdrowia. Przykładowo osoba cierpiąca na dolegliwości związane z chorobą nerek będzie miała bladą twarz, „suchy” nos, będzie często oddawać mocz, jej samopoczucie będzie złe.
   
   

Akupunktura, diagnoza i leczenie

Technika pulsowa jest najbardziej rozpowszechnionym sposobem diagnostycznym wśród akupunkturzystów. Metoda ta jest trudna do zrozumienia i może wydawać się tajemnicza dla ludzi zachodu. Poprzez położenie na arterii nadgarstka trzech palców, akupunkturzysta może diagnozować stan poszczególnych organów.

W starożytnych Chinach metoda ta nie była jedyną znaną. Chińscy uczeni stosowali też obserwacje pacjenta, jego postawy i oblicza.

Gdy zostanie zachwiana równowaga dwóch aktywnych sił organizmu człowieka (Yin, Yang) zdrowie pacjenta zostało zburzone. Organizm chorego wymaga leczenia, aby przywrócić równowagę sił.

Chińczycy zaobserwowali, że wewnętrzny stan rozbitej równowagi lub choroba ukazuje się na lub poprzez skórę. Wielu azjatyckich uczonych przez stulecia studiowało, z ogromną cierpliwością, anatomię człowieka. Dopiero wtedy system punktów i linii znajdujących się na i pod skórą został odkryty i powiązany z poszczególnymi organami. System ten został nazwany jako „system meridianów”. Akupunkturzyści wkłuwali igły w punkty meridianów, natomiast adepci sztuki shiatsu uciskali poznane punkty, aby przywrócić równowagę równowagę Yin i Yang.

Tabela meridian Koho Shiatsu

1. Boko-kei – linia pęcherza
2. Tokumyaku-kei – linia pulsu
3. Tan-kei – lina woreczka żółciowego
4. I-kei – linia żołądka
5. Hai-kei – linia płuc
6. Shinpo-kei – linia strefy serca
7. Hi-kei – linia śledziony
8. Shin-kei – linia serca
9. Nimmyaku-kei – linia żył
10. Kan-kei – linia wątroby
11. Jim-kei – linia nerek.